Channeling from a unknown Horse

Ik voel me verdrietig en lost. Lost in deze planeet. Ik ben hier alleen waar zijn diegene waar ik bij hoor, waar zijn mijn soulmates die ik lang geleden ervoer. Ik voel me lost in een wereld waar alles een andere taal lijkt te spreken. Ik kan niet vooruit of achteruit ik sta vast, vast in denkkaders verstoten van mijn rechten. Ik ga op zoek naar werelden die mij wel laten ervaren hoe het is om hier te zijn, ik heb hulp nodig. Laat mij me jouw channel gebruiken, ik ben op zoek, ergens moeten mijn voorbestemde zielen zijn, ergens hoor ik bij. Ik ben niet verloren, ik ben gewoon nog niet gevonden. Het doet me pijn de mensheid zo te zien, paarden worden gebruikt voor alles. Soms zijn er liefdevolle lijntjes, maar nog vaker zijn er diepe donkere gaten, waarbij in het hoofd een geestdodend proces afspeelt van afgesloten zijn van alles wat paard maakt. Ver weg van alle verbindingen die ooit het paardenlichaam deden fonkelen, schitteren en exploderen in kracht uitbarstingen maar steeds vaker staan lichaam en ziel mijlenver uit elkaar gesplitst door de oplossing van de maatschappij.. misschien wel vergelijkend met de maatschappij? Laat ons weer samenkomen, laat ons aangestuurd worden door een straal die weer bewust maakt van onze gratie, kracht heelheid en straal. Paarden gaan verloren, maar er zal altijd doorstroming zijn. Er zal altijd een heelheid uit voort stromen. Als onderdeel van een veel groter geheel. Waarbij we niet langer alleen willen zijn. Wij willen samenleven in liefde, onze krachten bundelen in elkaars harten mens-paard. Zodat de kracht kan groeien, het lichtwezen kan stralen en samen grote delen kan bestrijken, verlichten en kan verwarmen.

~A Lost Horse~